τριχοκέντητος

-η, -ο, Ν

ο κεντημένος με τρίχες αντί για νήμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρίχα (ΙΙ) + κεντητός (< κεντώ), πρβλ. χρυσο-κέντητος].